Iedere week mag ik twee dagen werkzaam zijn in onze hostiebakkerij. In mijn oude parochie mocht ik vaak de communie uitreiken en deed dat altijd met eerbied en dankbaarheid. Daar dacht ik verder niet echt over na, we bestelden de hosties, ze kwamen binnen en we gebruikten ze. Nu mag ik aan het begin staan van een best wel intensief proces dat begint met niets anders dan bloem en water en leidt tot de geconsecreerde hostie tijdens de eucharistieviering.

Als we aan het werk zijn in de bakkerij doen we dat in stilte. Zo ontstaat er ook een sfeer van gebed. Tijdens het bakken, steken en sorteren probeer ik o.a. te bidden voor de vele mensen, die in dit eenvoudige stukje brood na de consecratie Jezus mogen ontmoeten en kracht ontvangen.

In het gebed wat Jezus ons leerde, bidden we het zo krachtig: “Geef ons heden ons dagelijks brood”. Het brood dat we nodig hebben, niet meer of minder, voor iedere mens. En dat is niet alleen het brood wat we dagelijks eten om lichamelijk gesterkt worden, maar ook het brood voor onze ziel. Als we het stukje Brood ontvangen worden we lichaam van Christus en mogen we ons gesterkt weten door Zijn liefde en trouw.

Tijdens onze stille aanbiddingsmomenten bidden we vooraf het gebed van de heilige Franciscus wat het zo mooi verwoordt: juist in dat eenvoudige stukje brood Jezus ontmoeten en je hart luchten bij Hem.

“O bewonderenswaardige hoogheid
en verbijsterende menslievendheid,
o verheven nederigheid,
o nederige verhevenheid,
dat de Heer van het heelal,
God en Zoon van God,
zich zo vernedert
dat Hij zich om ons heil verbergt
onder de bescheiden gedaante van brood.
Zie de nederigheid van God
en stort je hart bij Hem uit.”

zr. Marijke osc

https://hostiebakkerij.nl/reflecties/     2e reflectie