Johannes 10,11-18 – zr. Marijke
Inleiding:
Broeders en zusters we mogen ons welkom weten in de Naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.
De 4de zondag van Pasen wordt traditiegetrouw de Zondag van de Goede Herder genoemd. Op deze dag wordt ook, sinds de instelling hiervan door Paus Paulus VI tijdens het Tweede Vaticaans Concilie, Roepingenzondag gevierd; een zondag in de Paastijd waarop speciaal gebeden wordt voor roepingen tot het priesterschap, religieus leven en het diaconaat. Het Evangelie van deze zondag komt uit Johannes waarin Jezus spreekt over de goede Herder die zijn schapen bij naam kent en leidt naar grazige weide, waar leven is in overvloed, Eeuwig leven.
Ik wens ons een inspirerende viering toe
Bezinning:
Het woord macht wat we tegenkomen aan het einde van de lezing kan ons eenvoudig op het verkeerde been zetten. Als we aan macht denken is dat vaak met een negatieve klank, we denken dan aan iets agressiefs iets gewelddadigs. Maar als we het woord macht in deze lezing zo verstaan wordt het lastig om Jezus te volgen.
Bij mij kwam het woord vrijheid bij deze tekst omhoog. Jezus heeft het vermogen om uit vrijheid Gods wil te doen. Het gaat niet over iets wat Hem wordt opgelegd, maar in alle vrijheid voert Hij zijn opdracht uit.
Als we kijken naar de huurling die Jezus in het evangelie noemt, dan lijkt het verschil met de Goede Herder ook precies te maken hebben met het woord vrijheid.
De huurling is namelijk niet vrij, hij staat onder invloed van geld en is niet echt met zijn hart bij de schapen.
Als het gevaarlijk dreigt te worden zal hij de schapen achterlaten en een veilige plek voor zichzelf zoeken.
Bij de Goede Herder herkennen we die vrijheid wel. Hij is met heel zijn hart bij de schapen en draagt onder alle omstandigheden zorg voor hun leven. Zeker als we bij de Goede Herder aan Jezus zelf denken, mogen we juist in deze paastijd denken aan Zijn lijden en sterven en verrijzen.
Hij gaf letterlijk Zijn leven voor ons uit liefde. Ondanks dat Jezus tegenstand ondervond op Zijn weg, kon Hij steeds in vrijheid trouw blijven aan Zijn Vader en dus aan Zijn opdracht. Zijn liefde voor Zijn Vader en de mensen bracht Hem vrijheid. Omgekeerd was het dat Jezus door die vrijheid het vermogen had om werkelijk lief te hebben. Liefde en vrijheid horen bij elkaar.
Het is een traditie geworden om op roepingenzondag te bidden voor nieuwe roepingen, afgelopen week kon je op facebook ook digitaal meebidden met een roepingennoveen.
In haar geschriften spoort onze zr. Clara ons aan om steeds terug te gaan naar ons begin. En misschien is het juist op deze dag dan ook wel extra speciaal om dat te doen en daar even bij stil te staan.
Als ik aan mijn roeping denk valt mij op dat het daar ook om zowel liefde als om vrijheid gaat. Vanuit een gegroeide liefde voor God durfde ik in vrijheid de keuze te maken en de sprong te wagen om hier naar Megen te komen. Vanuit die vrijheid die ik ervaar op mijn weg met God kan ik groeien in liefde voor mezelf en voor mijn tochtgenoten.
Het is niet de bedoeling om te leven als de huurling uit het evangelie . Maar naar het voorbeeld van de Goede Herder door alle ups en downs heen in vrijheid iedere dag weer te kiezen voor de Liefde van God.
In vrijheid die liefde handen en voeten te geven en die liefde met onze stem te laten klinken.