Matteüs 18,15-20 – zr. Agatha
Overweging:
Wij worden uitgenodigd te luisteren. Vier keer klinkt het : “luister”. Maar waar moeten we naar luisteren?
Naar een pijnlijke situatie. Er gaat iets verkeerd. Laat je dat lopen ? Vanuit welke positie spreek je de ander aan ? Vanuit welke houding ? Oei, altijd precair, zo’n situatie.
Jezus komt ons te hulp in het stukje wat hier net vòòr staat: u kent het verhaal vast wel : honderd schapen en èèn daarvan verdwaalt. zr.Rebecca heeft in;’ Franciscaans leven’ een korte overweging gegeven. Ze schrijft: “Van hoeveel belang zouden honderd schapen ooit kunnen zijn, als die ene die hier nu voor me staat niet van absoluut belang is?
Honderd schapen, als getal, vertegenwoordigen bezit. Maar die ene afzonderlijke vertegenwoordigt relatie, en dat is oneindig veel belangrijker.
Dit is hoe God kijkt. Liefde berekent niet. Liefde ziet de ander simpelweg in diens Godgegeven uniciteit en geeft zichzelf vol-
ledig, aan de ander en omwille van de ànder.
Deze werkelijkheid mag dan pijnlijk zijn – soms haast ondragelijk – maar dit is tegelijkertijd waar de ware vreugde te vinden is, Zichzelf verliezen in de ogen van de Ander, van God onze Vader, betekent in waarheid gevonden worden. “
Zichzelf verliezen in de barmhartige ogen van onze Heer en Vrede ontvangen, is zichzelf vinden, is leven, nieuw leven ontvangen. Leven in de ruimte van onze barmhartige God.
Daartoe nodigt het vervolg van onze perikoop ons uit. Als Petrus aan Jezus vraagt hoe vaak hij moet vergeven. ( Petrus is royaal) zegt tegen Jezus : 7 x ? En Jezus zorgt er voor dat je de tel kwijt raakt : “nee, niet tot 7x , maar tot
70 maal 7 maal.
Er zijn van die dingen die gebeuren en waar we een deuk aan oplopen. Als dat verdwijnt naar de bodem van je ziel, dan is dat goed opgeborgen. Maar speelt er veel later weer zoiets ,
dan kan dat enorm blokkeren en wordt dat wat er speelt ineens veel zwaarder. Zò kostbaar als je “bevrijd” leven mag van Gods genade. Van bevrijding die we elkaar mogen aanreiken,
vanuit de barmhartigheid van God zelf.