Onlangs hadden we weer een stille dag, dat doen we ongeveer één maal per maand. Het is misschien vreemd dat we een leven in stilte proberen te leven en dan toch nog stille dagen houden? Maar zo’n stille dag is iets heel anders. Op een stille dag werken we niet, dus geen gedoe met stofzuigers of andere machines. Er zijn geen werklui over de vloer. Geen gezamenlijke koffie en recreatie. Geen boodschappen aan elkaar doorgeven. Daardoor ontstaat er echt een andere sfeer in huis. Een sfeer die je naar binnen trekt.
Vanmorgen tijdens mijn rondje fietsen dacht ik ‘het klopt helemaal!’ Het was mistig, je hoorde wel vaag wat geluiden, maar je zag niets. Ook op de fiets was ik in een kleine verstilde ruimte. Ik dacht: zo is het ook met God, Hij is er wel maar je ziet Hem niet. We kunnen Hem ervaren in de uitbundigheid van de zomer, maar ook in de verstilling van de herfst. Ik houd van de herfst, zo’n mistige ochtend of de kleurenpracht van de bomen. Sommige bomen laten hun bladeren al vallen, eikels liggen bezaaid over de grond. Het is een loslaten om weer vruchtbaar te kunnen zijn. Een ander moment regent en stormt het en ben je blij dat je binnen zit in de beslotenheid van je huis. Wat voor weer het ook is het klopt altijd in de herfst. Het mag er allemaal zijn.
Misschien dat ik daarom wel van de herfst houd!
Het loslaten om vruchtbaar te mogen zijn geldt ook voor mij, voor ons. Als ik vasthoud aan van alles en nog wat, aan mijn eigen mening, aan wat ik belangrijk vind en er geen ruimte is voor een andere mening of andere ideeën van mijn medezusters, hoe kan ik dan vruchtbaar zijn?
Hoe kunnen we God vinden als we zo vol zijn van onszelf?
En hoe wonderlijk dat we aan het eind van de stille dag in de avondviering het lied ‘Weer wordt het avond’ zongen (ik neem er twee coupletten uit):

De herfstzon heeft haar baan verkort
en kleurt nog laat een bloem, een vrucht;
de vogel trekt naar warmer tij,
maar Gij, o God, gaat nooit voorbij.

De boom verliest opnieuw zijn blad,
als levend goud, dat snel vergaat;
wij weten ons aan U gewijd,
Die boven alle tijden zijt.

Het was een rijke stille dag!
zr. Chiara osc